Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα πώς γίνεται όλη μέρα να είσαι στο πόδι να τρέχεις μέσα στην πόλη σαν τρελός, να πηγαίνεις για Τσεπουντζένχ δίπλα στην θάλασσα, να επιστρέφεις σπίτι με ένα κιλό άμμο που έχει κολλήσει πάνω σου (λόγω υγρασίας), να πρέπει να γράψεις το ημερολόγιο, να βάλεις φωτογραφίες στην σελίδα και να μην νιώθεις λεπτό ότι κουράστηκες και να μιλάς και ασταμάτητα με το Νικόλα.
Όπως ακριβώς το έγραψα, έτσι ακριβώς κινούμαστε και έτσι ακριβώς αισθάνομαι. Τέλος πάντων, σήμερα το πρωί ήταν μια μέρα γεμάτη από δουλειές και τηλέφωνα. Ο Άκης έπρεπε να σηκωθεί από τα χαράματα για να βγεί στον Best, η σύνδεση όμως εδώ συγκεκριμένα στη Νουαντίμπου είναι λίγο δύσκολη. Πότε πιάνει και πότε όχι.
Οπότε σήμερα δεν μπορέσαμε να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά από το σταθμό. Μπορέσαμε όμως να μιλήσουμε με τον Χάρη και να του πούμε ότι του στέλνουμε καλό υλικό από την Σαχάρα με DHL (50 ευρώ, νομίζω ότι είναι καλά). Έπειτα περάσαμε μια βόλτα, κλασικά από την ιχθυόσκαλα, για να πάρουμε τελικά τρεις τεράστιες αγριοτσιπούρες. Τις οποίες τις ψήσαμε στα κάρβουνα.
Βέβαια μαζί με αυτές βάλαμε και ένα χταπόδι πάνω, να μην κάνουμε και πατατούλες, να μην φτιάξουμε και μια χωριάτικη και το ουζάκι; Όπως καταλάβατε τίποτα ελληνικό δεν λείπει από αυτό το σπίτι πόσο μάλλον η φιλοξενία. Ένα πρόβλημα μόνο λίγο μας στεναχώρησε και ελπίζουμε να μπορέσουμε να το λύσουμε.
Το βισματάκι από το καλώδιο που δίνει ρεύμα στο GPS χάλασε (εγώ το τράβηξα απότομα και ξεκόλλησε…_Α.Τ.). Αυτή την στιγμή, μάλιστα, ο Άκης με το Νικόλα πήγαν στην πόλη για να βρούν κάποιον να το φτιάξει. Για να δούμε…
Α, ξέχασα να σας πω το πιο σημαντικό γεγονός από το Μαρόκο. Μην τρομάζετε δεν είναι κάτι κακό. Ξέρετε τη γνωστή συζήτηση μεταξύ των αντρών «Τι κάνεις;», «ξύνω τα αρ…δια μου». Νομίζω ότι είναι γνωστή σε όλους. Ε λοιπόν, σε όλο το Μαρόκο αυτό το κάνουν πράξη. Όχι όμως μεταφορικά, κυριολεκτικότατα το κάνουν. Μην το παίρνετε για κακό, είναι στην κουλτούρα τους μάλλον. Από Νουαντίμπου, καλό σας βράδυ. Βούλα Νέτου
ΥΓ: Ο Νικόλας με τον Άκη μόλις επέστρεψαν από τον Αχμέντνα και το Garmin μας παίρνει ρεύμα και πάλι. Γιούπιιιιι!!! Αύριο μπορούμε να την κάνουμε για Σουμ και Ατάρ…