Τελικά τζάμπα δώσαμε 10 ντιράμ για να δούμε τον Spiderman 3. Η ταινία, εκτός του ότι ήταν στα γαλλικά, ήταν και τραβηγμένη μέσα από τον κινηματογράφο…
Το πρωί της Πέμπτης μας βρήκε στην Casablanca να πίνουμε καφέ απέναντι από το ξενοδοχείο μας, να σκεφτόμαστε και να αναρωτιόμαστε τι θα κάνουμε. Τελικά δεν το πολυ-φιλοσοφίσαμε, σηκωθήκαμε και πήγαμε από την αντιπροσωπία όπου μας ενημέρωσαν για το τι πρέπει να γίνει με το αυτοκίνητο.
Να περιμένουμε δηλαδή τα ανταλλακτικά (Δευτέρα;) και άλλη μια μέρα τουλάχιστον για να τα βάλουν. Δεν είχαμε και πολλές επιλογές και έτσι πήραμε το τρένο (ONCF που μοιάζει πολύ με το Γαλικό CNCF, μόνο στο όνομα όμως!) από Καζαμπλάνκα για Ραμπάτ.
Μέσα σε μία ώρα και με 3 ευρώ εισιτήριο φτάσαμε κιόλας στον προορισμό μας.To μεσημέρι μας είχε καλεσμένους στο σπίτι του ο κ. Γεωργούντζος, ο Πρέσβης για φαγητό. Εκεί γνωρίσαμε και τον Μητροπολίτη Καρθαγένης και Βορείου Αφρικής κ. Αλέξιο που μας περιμένει είπε στην Τυνισία, καθώς και Έλληνα κ. Νίκο Γεωργιάδη, ένας από τους τέσσερις(!) Έλληνες της Μαυριτανίας, ο οποίος μας μίλησε για την τέχνη του ψαρέματος (αφού πουλάει νωπό ψάρι/χταπόδι σε όλη την Ευρώπη).
Μάλιστα, μας περιμένει στη Νουαντίμπου, απ’ όπου θα περνούσαμε έτσι κι αλλιώς. Μετά από όλα αυτά πήγαμε επιτέλους να βρούμε τους ανθρώπους μας, όπου μας πήραν και πήγαμε την καθιερωμένη βόλτα μας για καφέ στο LPG της συνοικίας Αγκντάλ.
Το βράδυ το περάσαμε βλέποντας – σαν γνήσιοι Έλληνες – την Eurovision στην ΕΡΤ World και πίνοντας ουζάκι με μεζεδάκι παρακαλώ. Έτσι, το πρωί μας βρήκε στο αγαπημένο μας πια Ραμπάτ. Σήμερα πήγαμε και βγάλαμε βίζα για το Μάλι. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να δώ μέσα στην πρεσβεία ανθρώπους κουστουμαρισμένους και αυστηρούς αλλά ξεδιπλώθηκε μπροστά μου ο παράδεισος.
Δώσαμε τις φωτογραφίες που βγάλαμε το πρωί και ένα χαρτί με τα στοιχεία μας και μέσα σε τέσσερις ώρες είχαμε στα χέρια μας την βίζα για το Μάλι (γιούπι έχουμε βίζα! Αμάξι πότε θα έχουμε;). Η ώρα είναι 18:15 και λέμε σήμερα να ξεφύγουμε από τα καθιερωμένα και αντί για καφέ να πάμε για ποτό. Αφού όμως πρώτα πούμε μια καληνύχτα στους γονείς μου, που σήμερα για πρώτη φορά συνδέθηκαν στο Skype, για να μιλάμε…_Β.Νέτου