Today I woke up feeling down a little bit. Maybe because of the weather in Tan Tan, it was cold and cloudy actually.
With no breakfast, we filled 1000 dirhams of diesel and took the road to Dakhla, 800 kms. To the south. Our first stop was in Tarfaya, a coastal town where St Exupery had the idea to write little prince. Maybe because his plane was broken there?
After a short tour at this dusty town, we drove more to the south through the Western Sahara monotonous hammada. Only the frequent police controls kept interrupting our routine today. Actually, at the entrance and the exit of every little town, we had a passaport control; Votre nationalite’? Votre profession?
But everybody was very polite. Personally I declared – not a journalist of course – Informatics engineer… and Vula as a dancer – that she is! After 800 km, we arrived at Dakhla at about eight o’clock, to find a camp site. Monotonous day, with little photos, but a real road movie, I’d say…_A.Temperidis
Friday 1/6/2007, 8:10 pm, Total km: 7.430, day km: 840, Overnight: Dakhla, Morocco, tip of the day: Before entering Western Sahara make some copies of a paper with your passport data, your job and date of entrance in Morocco highlight of the day: Satellite connection with satellite ERA5 radio station…
GREEK VERSION
Sahara Road Movie…
Πολλά τα χιλιόμετρα σήμερα με λίγο ύπνο όμως. Εφτά το πρωί έπρεπε να ξυπνήσουμε για να μπρορέσουμε να φτάσουμε στην Ντάχλα 400 χλμ. πριν από τα σύνορα Μαυριτανίας – τουτέστιν 800 από το Ταν Ταν. Ούτε καφέ λοιπόν ούτε τίποτα. Βουρ για τον προορισμό μας.
Έλα όμως που έχουμε κ άλλο στόμα να ταϊσουμε και αυτό κοστίζει πολύ. Περιμέναμε ότι στο Ταν Τάν το πετρέλαιο θα ήταν φθηνότερο έλα όμως που δεν ήταν και μας πληροφόρησαν κιόλας ότι πιο κάτω δεν θα βρίσκαμε και την ποιότητα που βάζουμε (Gasoil 350). Τι να κάνουμε, το γεμίσαμε. Ποτέ όμως μην εμπιστεύεσαι όσα σου λένε εδώ γιατί τελικά αρκετά πιο κάτω, στην Ταρφάγια, βρίκαμε, όχι Total αλλά μια άλλη μάρκα που είχε και Gasoil 350 και ήταν πιο φθηνή, 6,3 το λίτρο από 9,3. Κι αυτό γιατί στην Δυτική Σαχάρα τα καύσιμα είναι αφορολόγητα.
Τι να κάνουμε συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες (το φουλάραμε φυσικά). Στην Ταρφάγια, επίσης, βρήκαμε και το μουσείο του Σέντ Εξιπερί τον πατέρα του γνωστού σε όλους «μικρού πρίγκιπα». Εκεί έπεσε με το αεροπλάνο του πηγαίνοντας για Μαυριτανία και εμπνεύστηκε το παραμύθι. Απίστευτα γοητευτικό μέρος (αλλά σκονισμένο!_Α.Τ.). Συνεχίζοντας το ταξίδι μας, όμως, μας σταμάτησαν άπειρες φορές για έλεγχο (τουλάχιστον δέκα). Πάντα ήταν ευγενικοί και χαμογελαστοί.
Ο Άκης μάλιστα για να αποφύγει τις πολλές ερωτήσεις άλλαξε επάγγελμα και από δημοσιογράφος έγινε μηχανικός πληροφορικής. Εγώ εξακολουθώ να είμαι μια ταπεινή χορεύτρια!!! Έτσι, μετά από μία ατέλειωτη ευθεία 800 χιλιομέτρων, με τη Σαχάρα στ’ αριστερά μας και τον Ατλαντικό στα δεξιά, μας βρήκε το βραδάκι στην Ντάχλα να ψάχνουμε για άλλη μία φορά που θα κοιμηθούμε απόψε. Α! Στο Camping Mussafir. Μουσαφίρηδες κι εμείς. Ευτυχώς φάγαμε στο δρόμο…Β.Νέτου.