
Just as we got used to live in our Maggiolina, we are back in the luxury of a Marrakesh traditional Riad.
Yesterday we arrived to Marrakesh and drove directly towards the Medina to find the Maison Bel Baraka, a traditional Riad – an old rich Morocco villa – transformed to a 5 room hotel. What a wonderful place!
Hidden in the alleys of the Medina, next to the Riad Larousse behind a heavy wooden door, you find here the ultimate Moroccan hospitality. Each room is individually decorated, there is a pleasant patio and a nice view for tea and breakfast, overlooking the biggest Medina of the country.
In Bel Baraka we were accepted by Rashid, the guy who runs the place and has decorated it as well, his greek wife Charlotte Lazarou and Petros Katrakazos, the owner of Chez Dimitri, the famous Ouarzazate restaurant, where we had an unforgettable dinner the previous night.
Chez Dimitri is a very special place. It was created by Dimitris Katrakazos in 1928 and used to be a restaurant, grocery store and petrol station for the French Legion. Today it is a must for every visitor in Ouarzazate, as from time to time it hosts all actors that frequent the town Hollywood studios, from Omar Sharif to Brad Pit. Yesterday, before driving to Marrakesh, we actually visited Atlas studios to see the set of different movies like Asterix, Kleopatra, Gladiator, etc.
Yesterday, our program was to come to Marrakesh, stay for a couple of hours and go away, but after one day we are still here. It’s Charlotte, Rasid and this great place that don’t leave us hit the road again. Though, after we hustled today at the Jamma El Fna square – what a real life theatric show, actually – we intend to depart for Essaouira tonight, which will be our last station in Morocco. Tomorrow, you will know if we actually hit the road again…_A.Temperidis
GREEK VERSION
Η εμπειρία ενός Ριάντ
Εκεί που συνηθίσαμε τη Maggiolina στη Σαχάρα, νάμαστε στη χλιδή ενός μαροκινού ριάντ…
Χθες το απόγευμα φτάσαμε στο Μαρακές και συγκεκριμένα στο Maison Bel Baraka (www.riadbelbaraka.com), ένα Riad (παλιό αρχοντικό σπίτι) το οποίο ένας Γάλλος έχει μετατρέψει σε ξενοδοχείο. Μιλάμε για ένα απίστευτο μέρος. Κρυμμένο μέσα στα στενοσόκακα μιας δαιδαλώδους Μεδίνας, πίσω από μια βαριά ξύλινη πόρτα, βρίσκεις την πεμπτουσία της Μαροκινής φιλοξενίας. Ένα σαλόνι με ανοιχτή οροφή, υπέροχα διακοσμημένο και τριγύρω πέντε μόνο δωμάτια, με διαφορετική διακόσμηση το καθένα. Και στην ταράτσα; Τραπεζάκια για τσάι και πρωινό, με θέα τις οροφές της μεγαλύτερης Μεδίνας της χώρας.
Στο Bel Baraka μας περίμενε ο Ρασίντ ο οποίος δουλεύει στο συγκεκριμένο ριάντ με τη Σαρλότ και τον κ. Πέτρο Κατρακάζο, την υπεύθυνη και τον ιδιοκτήτη αντίστοιχα του Chez Dimitri, του περιβόητου εστιατορίου της Ουαρζαζάτ στο οποίο δειπνήσαμε προχθές το βράδυ. Ένα εστιατόριο με πραγματικά μεγάλη ιστορία πίσω του. Ο πατέρας του κ. Πέτρου, ο Δημήτρης, το 1928 είχε ξεκινήσει για την Αμερική αλλά σε μια στάση που έκανε το πλοίο στην Καζαμπλάνκα κατέβηκε για βόλτα και κατέληξε στην απομονωμένη τότε Ουαρζαζάτ. Εκεί έφτιαξε το πασίγνωστο σε όλους πλέον εστιατόριο, το οποίο λειτουργούσε τότε ως μπακάλικο αλλά και ως σταθμός ανεφοδιασμού για τη λεγεώνα των ξένων. Σήμερα, το Chez Dimitri είναι το απόλυτο must της Ουαρζαζάτ αφού στα τραπέζια του έχουν καθήσει όλοι οι ηθοποιοί – από τον Ομάρ Σαρίφ μέχρι τον Μπραντ Πιτ – που έχουν πρωταγωνιστήσει στις ταινίες που γυρίστηκαν στα χουλιγουντιανά στούντιο της Ουαρζαζάτ. Τα οποία επισκεφτήκαμε χθες μέσα στο λιοπύρι πριν κατηφορίσουμε προς Μαρακές από μία απίστευτη διαδρομή με 1500 – όπως λένε – στροφές. Πλάκα είχε στα στούντιο, όπου γυρίστηκαν ταινίες όπως η Κλεοπάτρα, ο Μονομάχος, ο Αστερίξ και άλλες. Πάντως, εκεί που λέγαμε να προσπεράσουμε τα Μαρακές, να που είμαστε ήδη μία μέρα εδώ και ακόμη δεν λέμε να φύγουμε. Έχουμε και τη Σαρλότ με το Ρασίντ που μας σπέρνουν δαιμόνια να μείνουμε, είναι και το Bel Baraka που είναι ο απόλυτος παράδεισος σε μια συναρπαστικά κολασμένη μεδίνα, στην οποία σουλατσάραμε σήμερα. Ναι, και στην θεότρελλη πλατεία Τζαμά Ελ ναφ, με τους νερουλάδες, τους παραμυθάδες, τους γητευτές φιδιών (σου τα περνούν κολάρο πριν προλάβεις να πεις κουβέντα – μπρρρρ….) και τους πωλητές δοντιών. Γνωστά πράγματα από την τηλεόραση αλλά δεν τα προσπερνάς και τόσο εύκολα, αλήθεια. Τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές – απόγευμα Τετάρτης – εμείς πρέπει να ταξιδεύουμε για Εσαουίρα, τον τελευταίο μας σταθμό στο Μαρόκο. Εκτός και αν κολλήσουμε ξανά εδώ στο Μαρακές. Αύριο θα γνωρίζετε…_Α.Τεμπερίδης