Today we leave Dakar, even if we don’t want to. Read why…
Truth is I didn’t want to stay for long in Dakar. But Vula liked it. Now, I don’t want to leave the city, toο. I felt it more hospitable than ever. Terranga (hospitality) as the locals say.
What about the weekend here?
It was cool even if not so relaxing. OK, we had a swimming here in our camping, but mostly drove around. We visited Greek friends, like Savas in Bel Air, we made a city tour yesterday with Diop and Baba, our local friends (and guardians!) and we had a nice dinner yesterday night with Josef, the sympathetic Libanese guy who owns, the “Africaine del Automobile”, the importing company of Ford and VW in Senegal.
The dinner was at the glitzy Casino of Dakar with a friend of Josef and an Indian fellow who practices Pranic Healing in West Africa. Nice company, really! So, for one more time, we are sorry to leave the place, feeling that we leave real friends behind. Sincere, helpful and so much different to each other, actually. But as Josef says, “everybody in Dakar, rich or poor, are the same, we meet each other and go to the same places. There is no circle in Dakar”… That’s why we like it!
GREEK VERSION
Φεύγουμε – γαμώτο! – από το Ντακάρ…
Σήμερα φεύγουμε από το Ντακάρ, αλλά με βαριά καρδιά. Διαβάστε γιατί…
Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δεν ήθελα να μείνουμε και τόσο στο Ντακάρ. Στη Βούλα άρεσε. Τώρα κι εγώ δεν θέλω να φύγουμε γιατί το αισθάνθηκα φιλόξενο όσο ποτέ, παρότι μένουμε στη σκηνούλα μας – μπροστά στη θάλασσα – και όχι στο Sofitel Terranga, όπως τις άλλες δύο φορές. Terranga (φιλοξενία), είναι η λέξη που πιπιλίζουν περισσότερο οι ντόπιοι εδώ.
Σήμερα, στέλνουμε ένα πακετάκι (το πρώτο) στο Γιώργο Παπαδόπουλο, στη Θεσσαλονίκη, πάμε και για τη βίζα του Καμερούν και την κάνουμε προς Ταμπακούντα και Μάλι.
Πώς πέρασε το Σαββατοκύριακο;
Όχι και τόσο χαλαρά, παρά το ειδυλλιακόν του κάμπινγκ Su-nu-gal (σημειώστε το αν έρθετε και θέλετε να μείνετε στη σκηνή). Ότι κάναμε μπάνιο, δεν το συζητάμε. Στα πόδια μας η ακτή. Όμως είδαμε και κόσμο.
Το Σάββατο πήγαμε στο σπίτι του Σάββα Σαββαϊδη, ενός 24χρονου μουσικού που μένει εδώ μόνιμα και νοικιάζει δωμάτια με το μήνα. Σε ποιους; Σε Έλληνες που δουλεύουν στο λιμάνι του Ντακάρ. Γνωρίσαμε και δύο από αυτούς – απίθανοι τύποι! Σαββατόβραδο πάλι είμασταν καλεσμένοι σε πάρτυ από τον Ντιοπ, το Σενεγαλέζο φιλαράκο μας, αλλά μετά το μποτιλιάρισμα από το Μπελ Ερ (όπου μένει ο Σάββας) μέχρι εδώ, δεν είχαμε κουράγιο για τίποτε άλλο.
Έτσι, μετά το κοτόπουλο delivery (σαν του «Βάσου» ένα πράγμα), πέσαμε για ύπνο. Χθες, σηκωθήκαμε φουριόζοι. Πρωινό μπάνιο και μετά πήγαμε για φωτογραφίες στο Point des Almadies, το δυτικότερο άκρο της Αφρικής, 1500 μέτρα από το δικό μας κάμπινγκ. Απογοήτευση, κάτι παράγκες είχε μόνο και το Meridien πιο πίσω. Μετά, σουλάτσο στο κέντρο με τον Ντιόπ και τον Μπάμπα, τον άλλο το φίλο μου στο Ντακάρ. Τι παιδιά…
Να μας προσέχουν, να διώχνουν τους επιτήδειους, υπό την προστασία τους, τελείως. Πήραμε και κανά δυο πραγματάκια, κάτι CD «Μπαλάχ» και ρέγκε, μια σαλοπέτα κτλ., χτυπήσαμε και από ένα burger στο fast food Adonis (στην οδό Πομπιντού, στο κέντρο) και το απόγευμα επιστρέψαμε στο κάμπινγκ, όπου ο Κριστόφ μαστόρευε το δικό του Land Rover.
Μετά χαιρετήσαμε τα παιδιά – άλλα δάκρυα εκεί – και το βράδυ πήγαμε να βρούμε τον Ζοζέφ, το Λιβανέζο που έχει την αντιπροσωπεία Africaine de’ l Automobiles, αυτή που μας «σερβίρισε» το Discovery την Παρασκευή. Από το φαστφουντάδικο στο κιτς χλιδάτο Casino του Ντακάρ, όπου φάγαμε κόντρα φιλέτο, παρέα με τον Ζοζέφ, έναν Γάλλο φίλο του (δεν θυμάμαι τ’ όνομά του) και έναν Ινδό που εφαρμόζει την τεχνική Pranic Healing (κάτι με ενέργεια κτλ.). Η ενέργεια της παρέας, μια χαρά, πάντως, παρά το ετερόκλητό των συνδαιτημόνων – μάλλον ακριβώς γι’αυτό! Ο κόσμος των αντιθέσεων, αυτό είναι το Ντακάρ.
Οι πλούσιοι και οι πάμφτωχοι χωρίς κάτι ενδιάμεσο. «Όλοι όμως βρισκόμαστε μαζί, δεν υπάρχει στενός κύκλος στο Ντακάρ», μας είπε ο Ζοζέφ. «Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, πλούσιοι, πιο πλούσιοι και φτωχοί επικοινωνούμε καθημερινά και συχνάζουμε στα ίδια μέρη». Να γιατί δεν θέλω να φύγω από το Ντακάρ…